Co jabłka mają wspólnego z miłością?

Krótki wpis związany z dzisiejszym  świętem 🙂

Jabłko to nieodłączny element tradycji anglosaskiej, obecny w folklorze, wierzeniach ludowych.
Ciasto jabłkowe to obowiązkowy deser w wielu angielskich rodzinach, a cydr bardzo często gości
na stołach angielskich przy każdej niemal okazji.

Walentynki  to święto wywodzące się z pogańskiego celebrowania płodności i oczyszczania ciała i ducha. W czasach imperium Rzymianie świętowali w połowie lutego (od 13 dnia miesiąca) Lupercalia, które wywodziły się z pogańskich zwyczajów oczyszczania Februalia (angielski miesiąc luty – February – pochodzi od nazwy tego święta).

Gdy chrześcijaństwo zawitało na Wyspy Brytyjskie, dzień ten został przemianowany na dzień św. Walentego. Ale niektóre zwyczaje z czasów pogańskich nadal utrzymywały się na terenach wiejskich (np. losowanie imion przyszłych kochanków). Ponadto tego dnia chłopcy dawali dziewczynom “miłosny token”, czyli drobny upominek na dowód przyjaźni. Bardzo często były to rękawiczki, które symbolizowały poważne zamiary wobec dziewczyny. Innym zwyczajem było przygotowanie tajemniczych prezentów-niespodzianek i zostawianie ich pod drzwiami (zwyczaj popularny w Norwich). Paczuszki zawierały przeważnie drobny upominek – jabłko, ciastko, placuszek lub kartkę z żartem lub zabawnym tekstem.

Dzika jabłoń (crab apple) związana jest w kulturze brytyjskiej z miłością i małżeństwem.  Wiele przepowiedni i wróżb związanych jest właśnie z jabłkiem, np. jeśli rzucisz w ogień pestkę i wypowiesz imię ukochanej osoby, a pestka pęknie pod wpływem ciepła, oznacza to, że  miłość jest prawdziwa.

We wrześniu, w czasie zbiorów niezamężne dziewczyny zbierają jabłka i układają je na podłodze w piwnicy w kształt inicjałów swoich adoratorów. Przechowują je do 11 października, kiedy to sprawdzają, które jabłka są w najlepszym stanie – te, które nie zgniją, wskazują najbardziej wiernego adoratora i wróżą udany związek.