Ostatnio szukam informacji o pewnej postaci – Sir Kenelm Digby. Ten angielski filozof i dyplomata ma swój znaczący udział w opracowaniu metody szampańskiej: to właśnie Sir Kenelm Digby jest uznawany za wynalazcę butelki do wina musującego zrobionej z mocnego szkła, które wytrzyma wtórną fermentację.
O samej metodzie napiszę więcej w innym poście, dziś dzielę się przepisem na cydr z książki kucharskiej z 1669 autorstwa Digby’ego, który był także znawcą sztuki kulinarnej.
TO MAKE CIDER
Take a Peck of Apples, and slice them, and boil them in a barrel of water, till the third part be wasted; Then cool your water as you do for wort, and when it is cold, you must pour the water upon three measures of grown Apples. Then draw forth the water at a tap three or four times a day, for three days together. Then press out the Liquor, and Tun it up; when it hath done working, then stop it up close.
[Moje tłumaczenie: Weź jeden peck* jabłek, pokrój na kawałki i zagotuj w beczce wody aż 1/3 wody odparuje. Ostudź wodę tak jak robi się to przy brzeczce, kiedy ostygnie wlej 3 miary wody ponad poziom jabłek. Później wymieszaj wodę na wysokości kranu trzy lub cztery razy dziennie przez trzy dni. Później wyciśnij sok i wlej do innej beczki. Kiedy fermentacja się skończy, zamknij szczelnie beczkę.]
* peck – dawna miara objętości towarów suchych, około 9 litrów (8.80 kg)
Chyba dobrze przetłumaczyłam 😛
A beczka chyba musiała wyglądać tak:
W książce jest także informacja, że najlepsze do robienia cydru są odmiany jabłek Pearmains, Pippins, Golden-pippins, Codlings [odmiana deserowa], Redstreak, Ginet-moils. Muszą być dojrzałe, zebrane latem lub jesienią, ponieważ cydru nie można robić zimową porą.
Zaskakujące jest to, że jabłka trzeba ugotować – możliwe, że jest to przepis na fire cider; podobno tak robiono kiedyś także wino jabłkowe. Jest to kwestia, którą jeszcze muszę sprawdzić.